Koperen Passer Tienen

Club V-9

Groep Hof ter Rode


Fons Ponsaerts



 

Afscheid

Fons Ponsaerts

Hoegaarden 25 oktober 1934
Tienen 23 februari 2020.

FONS PONSAERTS

Schatbewaarder Koperen Passer

Onze Fons, onze penningmeester van het eerste uur (al sinds 1 jan.2011) is niet meer. Wie kan het geloven! Fons, jongen toch... De laatste maanden stormde het in zijn leven, maar eens is die allerlaatste rukwind te veel en raakt ook de sterkste eik geveld. Zijn laatste uitstap samen met ons dateert van oktober vorig jaar naar Lier. November in Mechelen had hij nog ingeschreven en graag meegemaakt, maar van dan af lukte het niet meer en begon het tij te keren.

Informatica was zijn grote dada. Niemand kon zoals hij de centjes beheren: nooit was hij tevreden met het bereikte resultaat, steeds weer kon hij trots vertellen dat hij nog eens een nieuw programmaatje had uitgedokterd om nog meer in- en overzicht te hebben in de financiƫle toestand van onze clubkas. Ook daarin was hij ongenaakbaar...en was ons verstand te klein om hem te kunnen volgen!

Met hoeveel geestdrift en inzicht kon hij meepraten over de vele problemen in onze maatschappij en vertellen van zijn tijd bij de Citrique, van Jeugd en Muziek, van de Orgelkring...! Want hij was een man van vele markten thuis!

Wij, en velen met ons, zullen je missen, Fons, verschrikkelijk missen, maar niet zo erg als zij die je zo nabij zijn: je echtgenote, je kinderen en kleinkinderen: zij zullen de leegte in hun leven midden die zovele herinneringen moeten vullen. Mogen zij bij elkaar zoveel troost vinden dat hun geliefde nooit uit hun midden verdwijnt en genoeg om hem altijd te blijven koesteren in de warmte van hun hart. Zij hebben onze steun en troost in deze en de komende moeilijke dagen.

Dag Fons, dag lieve vriend, wij nemen afscheid, maar zeggen geen vaarwel: je naam zal nog dikwijls over onze lippen gaan. En... we zullen onze centjes nu zelf proberen te tellen en trachten dat even goed te doen als jij het ons hebt voorgedaan....Dat is beloofd!“

Ik blijf nu hier jij gaat naar daar
En daar is niet zover van hier
We spreken af, ik weet niet waar
En daar ontmoeten we elkaar

Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m’n hart altijd blijft voortbestaan”


(Clouseau: Afscheid van een vriend)

Pierre