|
|
LEONARDO DA VINCI - THE GENIUS
29 mei 2013: Beursgebouw Brussel
Een trein op tijd, de NMBS houdt warempel af en toe woord! Om 9.50 uur spoorden 21 Passers gezwind Beurswaarts, zonder speculatieve bedoelingen evenwel. Was het weer maar aan de druilerige kant -herinneringen aan onze memorabele trip met de railbikes borrelden zo weer op!- het humeur in de groep was des te stralender. Of wat had je gedacht!!!
En toen kwam Sandy, onze gids. Zij nam ons, in plaats van de wat onpersoonlijke audiogidsen, mee op tocht doorheen de wondere wereld van “Da Vinci -The Genius”. Kan een vlag beter de lading dekken dan deze titel voor zo’n prestigieuze tentoonstelling?
Onze gids (soms wel wat onzeker in haar commentaar) leidde ons doorheen leven en werk van deze “Uomo universale”.
Hoewel een buitenechtelijk kind kreeg Leonardo toch als zoon van een notaris een behoorlijke opvoeding en leerde rekenen, lezen en schrijven, en zelfs een beetje Latijn. Hij werd schildersgezel, later onafhankelijk schilder met een eigen studio en leerlingen. Hij werkte voor hertogen, koningen en pausen en die hoge relaties kwamen hem niet alleen bij zijn opdrachten van pas, maar ook in zijn persoonlijk leven, o.m. toen hij -valselijk?- beschuldigd werd van homoseksualiteit. Hij verbleef in Milaan, Florence, Rome en Frankrijk, waar hij in 1519 op 67-jarige leeftijd overleed.
In zijn -voor die tijd althans- lange leven legde Leonardo een indrukwekkende activiteit aan de dag. Uitvinder, kunstenaar, anatoom, beeldhouwer, ingenieur, muzikant, architect, filosoof… Leonardo is onmogelijk onder één noemer te vatten. Deze tento levert daarvan een overweldigend bewijs met prachtige replica’s op ware grootte van voorwerpen en toestellen door hem bedacht of ontworpen, met zijn codices waarin hij in zijn beroemd spiegelschrift zijn waarnemingen optekende en illustreerde, met zijn indrukwekkende anatomische schetsen (van een foetus, van de hersenholten, van het menselijk oog…),met zijn schilderijen (“Het Laatste Avondmaal”, “Madonna in de Grot”, “Vrouw met Hermelijn”, de “Mona Lisa”…), met zijn kennis van de wapenkunde (kruisboog, mitrailleur, tank…), Leonardo als natuurkundige, als beeldhouwer… Eigenlijk is het bijna onbegonnen werk om over deze tentoonstelling te schrijven, men moet ze gewoonweg gezien en beleefd hebben. Het moet dan ook voor een gids geen sinecure zijn om al dat mooie en imposante van deskundige uitleg te voorzien en dat we bijvoorbeeld bij de “Mona Lisa” een beetje op onze honger bleven zitten, kunnen we in die optiek gemakkelijker aanvaarden. Men zou bijna Leonardo zelf moeten laten gidsen, maar dan waren we nu allicht nog niet thuis geweest!!!
Eindigen deden we bij de “Man van Vitruvius”! Wie onder ons met zulke verhoudingen kan uitpakken, mag nu rechtstaan! Hier en daar werden in de groep in het geniep vergelijkingen gemaakt en stilletjes gehoopt toch een paar persoonlijke aanknopingspunten te vinden, al was het maar een vingerkootje, een arm of een voet, of wat anders dat de ideale maten zou vertonen. IJdele hoop zo bleek! En dus werd maar verder heil gezocht in de afsluitende film over leven en werk van Leonardo.
Van Leonardo trokken we dan naar de “Armes de Bruxelles”: prozaïscher kan het niet, maar ’t was er goed toeven om deze uitstap af te ronden, want wijselijk ging iedereen akkoord om het geplande flitsbezoek aan “Brussels by rain” te laten voor wat het was!
In Van Daele lezen we bij genie: “Iemand die buitengewoon begaafd is”. Ik denk, na alles wat we gezien en gehoord hebben, dat dit voor da Vinci een zeer matige omschrijving is. Blij dat wij tot de miljoenen bezoekers van deze prestigieuze tentoonstelling mochten behoren.
Pierre
|
|
|
