Koperen Passer Tienen

Club V-9

LIERKE PLEZIERKE….

Verslag Lier (21 maart 2014)

Die ochtend op de radio… Hij zei: "10 liter water…" En even later zei hij ook: "… per vierkante meter!" Onze nationale weerfrank kon de lente niet beter aankondigen… En toch, toch stonden ze daar alle 28 in de pletsende regen al ruim voor het vertrekuur te glunderen om het weerzien met de andere bendeleden. Zelfs onze Freddy en zijn Monique, voor het eerst sedert lang weer van de partij, waren niet thuis te houden! De regen leek opeens minder koud…

Op naar Lier dus, waar tot verbazing van velen, Pallieter en zijn Marieke ons te paard verwelkomden! Ook onze twee gidsen (er moest met twee groepen gewerkt worden), de dames Gerda Horemans en Marie Josée Cobbaert, deden dat, niet te paard weliswaar!… De eerste stond ons al op te wachten bij het stadhuis, de tweede werd na enig zoekwerk terugvonden bij de Zimmertoren. De toeristische dienst aldaar bezit blijkbaar een bijzondere gave om afspraken te maken… Maar de koffie "hors dinner" in Brasserie Louis -waar de baas dus een bazin blijkt te zijn, althans wat de naam betreft!- aangeboden door onze clubkasverantwoordelijke, zoals altijd wel te vinden voor een extraatje, de koffie dus werd na de natte zoektocht naar het stadhuis van onze-gaststad-voor-één-dag door iedereen in warme dank aanvaard!

En dus konden we er effe tegen voor een eerste kennismaking met Liers erfgoed: de Zimmertoren. Niet te geloven wat die simpele horlogemaker en amateurastronoom bij en in elkaar gesleuteld heeft! Bekende figuren en fictieve personages, koningen en burgemeesters: ze wonen allemaal in zijn beroemde toren, eigenlijk de Corneliustoren uit de middeleeuwen. Van Jubelklok tot Wonderklok doorheen de Astronomische Studio: je kan het allemaal ontdekken in dit magistrale levenswerk van Louis Zimmer.
Terug naar die andere Louis dan, die van de brasserie, waar lekkere bubbels en dito rundscarpaccio hun best deden om de kille nattigheid van daarbuiten te doen vergeten. Willy, en bij noodgedwongen afwezigheid ook onze Jean C, mochten bij deze felicitaties verwelkomen ter gelegenheid van al of niet welgekomen verjaardag.

Maar al te gauw werden door dat andere "loslopend wild", zijnde onze beide gidsvrouwen, de troepen weer opgetrommeld voor een verdere voettocht doorheen die andere parel van het bevallige pallieterstadje: het Begijnhof, wereldklasse en dus ook sinds 1998 Werelderfgoed van de Unesco! Nergens in Lier leeft de geest van Felix Timmermans zo sterk als hier! Zwierig gerokt nodigt er "begijntjen" Juffrouw Symforosa ons uit haar te volgen, niet met Eva's appel maar met druiven in de uitgestoken hand! Dit "ommuurd dorpje midden in de stad" met zijn 162 huisjes, zijn smalle straatjes rond de statige Sint-Margaritakerk geschaard, vraagt om stilte en genieten, iets waartoe zelfs onze anders zo luidruchtige bende gemakkelijk te overhalen was! Zuster Agnes en haar conventgenoten wisten waar het leven aangenaam was! En dat de mannen buitengesloten werden, zelfs de pastoor, was hun minste zorg; er was altijd wel een zijpoortje te vinden -letterlijk!- zoals een pientere dame in ons gezelschap opmerkte…

Terug naar de dagelijkse wereld, zij het dan een met Spaanse roots: "Het Hof van Aragon", waar parelhoen, dronken van de fine champagne en staande gehouden door Brussels lof en andere soortgenoten, hun opwachting maakten. De lege borden vroegen niet om verdere commentaar!

Toen de decibels bijna hun hoogst toegelaten maximum hadden bereikt, grepen onze beide dames in en leidden ons over inmiddels opgedroogde straten en pleintjes naar weer andere Lierse schoonheden tot bij de schitterende Sint-Gummaruskerk. Deze "beschermheer van de Lierenaars" schopte het in geen tijd van ridder tot heilige. Dat hij daarbij zijn illustere voorganger Johannes de Doper van zijn stek verdrong, zal hem een zorg geweest zijn! Bijna drie eeuwen werd er gebouwd: het leverde een bouwsel op in drie stijlen, van gotisch over barok naar rococo. Onze Fred mocht zowaar met zijn zoetgevooisde stem en in de bloemrijke bewoordingen van de Fé, dat andere Lierse kleinood, de lof bezingen van Gummarus' kerk! Gummarus, de man van de bijna onmogelijke mirakels, waarbij alle lichtgevende madonna's geen schijn van kans maken, werd aanroepen "bij alle mogelijke breuken, van beenbreuken tot echtbreuken, en ook tegen kwaadaardige vrouwen"! IK heb dat niet gezegd, maar mocht hij nu nog leven, zijne winkel zou begot wel draaien!…

En dan was er het moment in "Het Moment": koffie en zo, of "le moment suprême" voor onze dames… en ook een paar heren die niet Fons willen genoemd worden!!! Daar, terwijl de beiaard "te vijven" zijn zilveren klanken over stad en volk liet dwarrelen, namen ons Gerda en ons Marie Josée onder verdiend applaus van ons afscheid. Zij vonden ons goed, wij hen ook!

Wat ons eigenste "loslopend wild" er daarna nog van bakte, blijft een goed bewaard geheim. Het moest maar eens op televisie komen…
Met nog een laatste groet aan Pallieter en zijn Marieke, zegden we dag tegen mooi Lier. Dat velen er willen terugkeren, is voor Lier en voor ons een aangename vaststelling dat het goed was… Orval en C° mogen gerust zijn, we komen er aan…

Pierre