Koperen Passer TienenClub V-9 |
|||||
|
"LA TENTATION" IN "LE DAMISON"Verslag quiz-diner (19 juni 2015) Waarmee zullen we beginnen? Met het begin? Allez vooruit dan maar… Place to be: een voorouderlijke hoeve uit de 13de eeuw gebouwd door Dame Damison de Piétrenel in het hart van het Brabants dorpje Piétrain, wereldwijd beroemd om zijn… jawel! Met smaak gerestaureerd en tot stijlvol restaurant omgetoverd door chef Simon Gérard en zus Sarah: onze voorzitter had het weer eens gefikst! Eén klein minpuntje: de twee eetruimtes waardoor bij grotere groepen onderling contact tussen de aanwezigen wat verloren ging. Maar er werd gewillig en zonder "morren" verhuisd en contact gezocht met een "copain" aan de overkant en toevallige sprekers zochten de gulden middenweg… Dus probleem opgelost! De "aanvoer" van de 42 passers en "passerinnekens" verliep een klein beetje chaotisch omwille van hier en daar nog wat laat uitgelopen sociale verplichtingen. Maar Jean en zijn Jacqueline waren wel flink op tijd en hadden het zowaar over hun hart gekregen om hun 14 poezen achter te laten en er deze keer toch bij te kunnen zijn! Uiteindelijk kon ranke Sarah, onze sympathieke gastvrouw, iedereen toch min of meer op tijd aan tafel krijgen en kon Etienne de honneurs overnemen om in naam van onze onderweg nog aanstormende voorzitter, met Lucien als een echte Zoetemelk in zijn kielzog, de esbattementen te openen met de klassieke bubbels en "mises en bouche". Even was onze Karel nog uit het gezichtsveld verdwenen om wat in "hogere regionen" te gaan rondneuzen, maar later op de middag zou blijken wat hij daar ging bekokstoven en welke snode plannen hij beraamd had… En ondertussen hadden ook Jacques en zijn Marie-Thérèse net op tijd de eindspurt ingezet om nog vóór het voorgerecht de laatste lege plaatsen aan tafel in bezit te nemen. Zo was uiteindelijk het hele gezelschap "au grand complet" en kon Sarah aan haar "tentation" (menu) beginnen. Geopend werd er met op vel gebakken doradefilet, keurig omringd door witte asperges in room, rode paprikapepertjes, aardappelpuree met look en raapjesmousseline. Onze vrees om zo'n grote bende min of meer gelijktijdig en ook nog op temperatuur van dienst te kunnen zijn, bleek ongegrond want gezwind laveerden Sarah en haar assistenten met hun schotels door de zaal om, zoals het in de bijbel staat, "de hongerigen te spijzen en de dorstigen te laven"! Dat zou trouwens ook voor de rest van de middag het geval zijn. Dat het -voor even althans!- stil werd in de gelederen met hier en daar slechts wat verdoken gesmak, zegt toch wel genoeg zeker!... Gespoeld werd er met een lekkere witte wijn. Daarna achtte Pierre het "moment de gloire" van het bestuur aangebroken om het menu voor volgend seizoen op te dienen. Het is en blijft eerlijk gezegd toch altijd weer een hele krachttoer om voor de komende tien maanden een behoorlijk programma in elkaar te boksen waarin iedereen een beetje zijn gading kan terugvinden. Maar dankzij onze ondertussen toch al vijfjarige ervaring -want zolang bestaan wij dus al en vandaar ook de gouden vijf op de menukaarten voor wie zich daarbij nog vragen mocht stellen!- en vooral dankzij Etienne en zijn niet aflatende speur- en zoekwerk via mails en telefoons bij toeristische diensten, musea en bedrijven, lukt het telkens toch weer aardig dachten/hoopten wij! En te horen aan het goedkeurend gemompel en de tevreden vreugdekreetjes van onze partners omdat zij toch weer enkele keren het mannelijk gezelschap mochten vervoegen, gaven het bestuur een tevreden gevoel dat het ook in de volgende jaargang wel weer lukken zal! Het beste bewijs kregen we trouwens toen één van de aanwezigen -om geen ambras te krijgen zullen we hem maar Romain noemen zeker- al spontaan wilde intekenen voor de hele reeks! Nog een warm woordje van dank past bij Remi, Fred en hun sympathieke gades om ons tijdens een van de komende maanden bij hen thuis te verwelkomen! Maar daarover later meer op het gepaste moment… "La Tentation" (De Verleiding) is de naam van het menu gekozen door de uitbaters. Toen kwam het moment waarnaar onze voorzitter al de hele middag watertandend had zitten uitkijken: "den dessert"! In de aanbieding krakertjes van maca chocolade, aardbeiencoulis, vanille-ijs en crumble van gedroogd fruit. En of dat lekker was? Letterlijk om van te snoepen was het en de borden werden nog net niet uitgelikt!!! De koffie met de bijhorende "mignardises" vormde daarna nog een mooie afsluiter. Met de aankondiging dat we nu met zijn allen "naar boven" zouden gaan, wekte bij enkelen de verkeerde verwachtingen! Maar een paar slimmeriken (die zitten er ook tussen onze Passers!) hadden het al door: daar zou "het" gebeuren, neen, niet dàt, maar de quiz van het jaar! En om die klaar te zetten was Karel dus daarstraks stilletjes naar boven geslopen, want hem kennende moest alles tot in de puntjes voorbereid zijn. En of het dat was! Origineel, humoristisch met soms zelfs hilarische tot pikante momenten! Maar niemand nam er aanstoot aan en iedereen amuseerde zich te pletter, een beloning voor Karel die maanden bezig was om uit kranten en tijdschriften allerlei foto's te verzamelen en daarin één of ander hoofd te vervangen door iemand van de club. Voetballegendes, pausen, gangsters, heiligen, politici, goden en godinnen… ze passeerden allemaal de revue, maar dan getooid met de illustere kop van een of ander clublid. Bij ieder van de 31 gefotoshopte en "powergepointe" afbeeldingen stelde onze voorzitter dan een vraag uit de actualiteit en wie op het einde van de quiz het hoogste aantal juiste antwoorden wist te geven, mocht met de "verrassende" (!) hoofdprijs naar huis, zijnde een magnum champagne. Er werd gesakkerd, gezweet, gespiekt dat het een lieve lust was… De winnaar was als al even verrassend genoeg een oude bekende (die we denkelijk de volgende keer "hors catégorie" gaan plaatsen om de anderen ook eens een kans te geven!!!), namelijk ons aller Yves! De Guy had het verdorie moeten weten… In ieder geval een boeiende, plezante, aangename en originele quiz met alle lof voor het precisiewerk van Karel en het vragenspel van onze voorzitter! Een dikke proficiat voor ontwerpers, deelnemers en… winnaar! Voor de klassieke groepsfoto trokken we nog even de wei in, waarna we op het afgesproken uur afscheid konden nemen. Was het getreuzel vooraleer dan toch maar te vertrekken een teken aan de wand dat het goed was geweest? Wij durven het in al onze vermetelheid heel sterk vermoeden… Maar nog niet getreurd: zoals op menig Jamboree, Scouts-, Chiro- of KLJ-kamp kunnen wij tot afscheid (proberen te) zingen of tenminste toch te neuriën deze light-versie:
Saluut… En haal nu de zakdoeken maar boven!… Pierre Macaéchocolade wordt bereid van cacaobonen uit Oost-Brazilië, door de Unesco tot werelderfgoed uitgeroepen. Deze chocolade (wij citeren) "…heeft een frisse, fijne smaak van gedroogde gele vruchten, houtpeper en geroosterde aroma's. De eindtoon is getint met bitterheid en de tonen van zwarte thee". De meeste dames weten deze chocolade erg te appreciëren! |
|
|||