|
|
Luik, 17 september 2021
"Napoleon is Prinsbisschop!"
De cijfers, de feiten en de impressies!
De titel hierboven vond ik wel origineel klinken; hij komt dan ook niet van mij, maar van Ludo, niet van onze Ludo hier, maar van die andere Ludo daar, in het “verre” Antwerpen!
Hij dekt wel de twee ladingen van die actievolle uitstap waarmee we onze Koperen Passer en onze Violettacar op vrijdag 17 oktober vulden en meteen het nieuwe en eerste postcoronaseizoen op gang schoten: “Napoleon de mythe voorbij “ in het steeds weer imponerende Gare Guillemins en “Het Prinsbisschoppelijk Paleis” op de Place Saint-Lambert in Luik.
De cijfers
Met bijna 25 waren we (Etienne en Guy moesten in laatste instantie nog afhaken) en dus draaiden we, vergezeld van een lekker nazomerzonnetje, met 23 enthousiaste Passers (18 getrouwen en 5 van onze 7 nieuwe aanwinsten) stipt om halfnegen de weg op naar “la Cité Ardente”.
Ruim voor tienen zette Ludo ons af aan Calatrava’s meesterwerk. De ganse dag zou stipt volgens de vooropgezette planning verlopen: 10 uur te gast bij Napoleon, 12 uur op de lunch in restaurant Concordia, 15 uur bij de Prinsbisschop, 16 uur terrasjestijd, 16.45 uur huiswaarts, 17.45 uur thuis in Tienen. En zo namen we, na maandenlange inactiviteit, eindelijk weer de draad op naar de nieuwe tijd!
De feiten
NAPOLEON
Verafgood en verguisd, voor velen een held maar door minstens evenveel anderen gehaat, de man die Europa in vuur en vlam zette, een persoonlijkheid buiten alle proporties, in zijn hemd gezet -soms zelfs letterlijk!- in honderden originele stukken: een tentoonstelling de mythe voorbij. Duizenden boeken, kilometers films en documentaires vonden al hun ontstaan over het leven van de man die van zichzelf zei: “Ce que je cherche avant tout, c’est la grandeur: ce qui est grand est toujours beau.”
Over bijna 3000 m2 brengen geschiedkundigen ondersteund door betrouwbare historische studies en de hulp van de Fondation Napoléon een tentoonstelling die “objectief en kritisch” wil zijn, zodat we, gespreid over een tiental thema’s, “de mens, zijn leven en zijn werk beter leren kennen.” Honderden originele voorwerpen uit privécollecties (o.a. de Franse zakenman Bruno Ledoux, gefascineerd door de kleine generaal en gepassioneerd verzamelaar), en gerenommeerde Belgische en buitenlandse instellingen naast ook getrouwe kopieën van enkele kostuums, vertellen het bijzondere verhaal van de Corsicaanse veldheer.Originele decors, opmerkelijke ensceneringen, teksten (die vaak handiger in gebruik zijn dan de viertalige audiogids ) en films vervolledigen het plaatje.
Deze unieke tentoonstelling herdenkt op een waardige manier de tweehonderdste verjaardag van het overlijden van Napoleon . Om ze echt naar waarde te kunnen schatten zou een tweede bezoek echter tot een nog beter in- en overzicht kunnen leiden in het ongelooflijke leven van Napoleon Bonaparte, de eerste keizer van de Fransen. Verwacht dus niet dat je de expo buiten zal stappen met een volledig helder zicht op het leven van Napoleon of op zijn opeenvolgende veldslagen, zijn verbanningen of zijn beroemde 100 dagen . Het verhaal van de keizer is amper te bevatten, zelfs niet met een expo met zo’n allure en grandeur!
BRASSERIE CONCORDIA rue des Guillemins 114, plaats van afspraak voor het middageten.
Op het menu: aperitief naar keuze, américain tartare met frietjes (à volonté!), een galante witte madam, wijn, water en koffie of thee.
Tijdens het aperitief werden naar aloude traditie de jarigen luidruchtig in de felicitaties betrokken, zijnde: Rik, Romain, Guy (Smets) en ikzelf. Ook de vijf nieuwe leden lieten zich ter kennismaking graag nog eens bewonderen: Guido Lenaerts, Bruno Masschelin, Marc Vanberghem, Jeroen Vermey en Guy Smets. De overige twee - Gary Peeters en Didier Vanhouts - zullen bij een volgende gelegenheid publiek gemaakt worden! Ook de door corona onderbroken tombola, nog in het kader van ons 10-jarig bestaan in het leven geroepen, werd weer opgepikt en leverde aan Paul De Bondt een gratis uitstap op. Vermelden we óók nog dat de jarigen vergast werden op een muzikaal optreden van André, onze koninklijke bariton (of zoiets) met een verrassende en zelfs bijna geslaagde uitvoering van… de Brabançonne!!! Kortom: de sfeer van de grote dagen!!!
Het PRINSBISSCHOPPELIJK PALEIS op de place Saint-Lambert.
Normaal kan je het paleis niet bezoeken tenzij op speciale openingsdagen, maar na een beetje aandringen en de charmes van Etienne lukte het wel en dus stond gids Guy Leurquin ons al op te wachten op het plein voor het paleis.
Het indrukwekkende vierhoekige gebouw, hier in het historische hart van de stad Luik, benadrukt de belangrijkheid van de Place Saint-Lambert, waar ooit ook nog de reusachtige Sint-Lambertuskathedraal stond, die echter door Franse revolutionairen verwoest werd.
Het huidige paleis, door velen als het mooiste oude gebouw van de stad beschouwd, het derde dat onderdak verschafte aan de Luikse prins-bisschoppen, heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. Een eerste paleis ten tijde van prins-bisschop Notger overleefde een brand in 1185 niet, maar werd prompt vervangen door een tweede. Ook deze constructie kreeg het zwaar te verduren door de plunderingen van de soldaten van Karel de Stoute en… brandde eveneens af. Derde keer goede keer dan maar en onder prins-bisschop van der Marck kwam op het einde van de 16de eeuw het huidige paleis tot stand in al zijn pracht en praal.
Het paleis heeft twee binnenpleinen waarvan slechts een enkel toegankelijk is voor het publiek. De grote binnenkoer, de Cour d’Honneur, wordt omgeven door mooie brede bogengalerijen met zestig renaissancezuilen, alle verschillend van elkaar en vol symboliek, zelfs met exotische dieren en figuren uit de pas ontdekte nieuwe wereld!
Oogt het paleis aan de buitenzijde al indrukwekkend, binnen in de zalen straalt nog meer de pracht en praal van weleer. Het is mij een onmogelijke opgave al dat moois te beschrijven, zelfs onze gids had het er af en toe wat moeilijk mee, had ik de indruk! Via het trappenhuis en de eretrap (leidt naar de woning van de gouverneur) naar de vele zittingzalen met vloeren in parket tot plafonds waaraan machtige kroonluchters schitteren, muren vol wandtapijten en indrukwekkend meubilair. Ergens in een wat donker hoekje nog een originele tafel van voor de revolutie, want te groot om door het venster gekeild te worden! En ga zo maar door… Dat zoveel schoonheid een beetje onttrokken blijft aan het grote publiek, blijft wel een beetje jammer.
We mogen dus wel stellen dat dit imposante gebouw zowat het visitekaartje aflevert van almacht, zowel kerkelijke als wereldse, en dat gedurende vele eeuwen. Vandaag de dag biedt het nog altijd onderdak aan Provinciebestuur en Justitie.
TERRASJESTIJD…
Het was nog te vroeg en het weer te mooi om al naar huis te gaan en dus kon er op kosten van de clubkas nog een terrasje af op het gezellige plein “Place du Marché” in de schaduw van het Luikse Perron, monument dat de vrijheid van de stad Luik symboliseert. Een fijne afsluiter van een toch wel geslaagde start van het nieuwe seizoen vonden wij!
De impressies
Volgende bladzijde is voor jullie, voor ieders persoonlijke indrukken waarvan ook wij graag kennis zouden krijgen!
Welkom zijn jullie appreciaties en frustraties, de pluskes en de minnekes dus i.v.m.deze activiteit.
Wat goed is, KAN beter, wat niet goed is, MOET beter! Wat we samen doen, doen we beter!
Duik daarom massaal in je computer of kruip in je pen en schiet in actie!
Wij (ver)wachten!
Een hartelijke groet en tot de volgende keer in Genk, bij Koen Vanmechelen in zijn Biomista.
Doei!
Pierre |
|
|
